у́нтэр-афіцэ́рскі воен. у́нтер-офице́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АФІЦЭ́РСКІ СКЛАД,

адміністрацыйна-прававая катэгорыя асоб, якія маюць ваен. або ваен.-спец. падрыхтоўку (адукацыю) і асабіста прысвоеныя афіцэрскія званні; асн. частка ваен. кадраў дзяржавы. Асобы афіцэрскага складу могуць знаходзіцца непасрэдна на ваен. службе, лічыцца ў запасе або быць у адстаўцы. Ва Узбр. сілах Рэспублікі Беларусь афіцэрскі склад падзяляецца на малодшы, старшы і вышэйшы (гл. ў арт. Званні воінскія).

т. 2, с. 135

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

штаб-афіцэ́рскі воен., уст. штаб-офице́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

у́нтэр-афіцэ́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да унтэр-афіцэра, належыць яму. Унтэр-афіцэрскі састаў. Унтэр-афіцэрская форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штаб-афіцэ́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да штаб-афіцэра, належыць яму. Штаб-афіцэрскія паганы. Штаб-афіцэрская каюта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штаб-афіцэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

У царскай і некаторых замежных арміях: афіцэр у чыне палкоўніка, падпалкоўніка і маёра.

|| прым. штаб-афіцэ́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

у́нтэр-афіцэ́р, -а, мн. у́нтэр-афіцэ́ры, -аў, м.

Званне малодшага каманднага саставу ў царскай і некаторых замежных арміях, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. у́нтэр-афіцэ́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

офице́рский афіцэ́рскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́бер-офице́рский о́бер-афіцэ́рскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

у́нтер-офице́рский у́нтэр-афіцэ́рскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)