во́лат, -а, М -лаце, мн. -ы, -аў, м.

Асілак, велікан. Магутны в. В. літаратуры (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

богаты́рь во́лат, -та м., асі́лак, -лка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

по-богаты́рски нареч. па-во́латаўску, як асі́лак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

strongman [ˈstrɒŋmən] n. (pl.-men)

1. дыкта́тар, дэ́спат

2. асі́лак (асабліва цыркавы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

багатыр назоўнік | мужчынскі род

  1. Той, хто мае многа грошай, валодае вялікай маёмасцю.

  2. Былінны герой, казачны асілак, волат, воін.

  3. пераноснае значэнне: Чалавек вялікай адвагі і сілы.

    • Беларускія багатыры.

|| прыметнік: багатырскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сила́ч асі́лак, -лка м., здаравя́ка, -кі м., здаравя́к, -вяка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Récke

m -n, -n во́лат, асі́лак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

osiłek

м. асілак; волат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

siłacz

м. асілак; здаравяка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

самавіты прыметнік

  1. Мажны, дзябёлы.

    • Плячысты с. асілак.

  2. Паважны, салідны.

    • С. мужчына.

  3. Поўны дастатку, эканамічна моцны, заможны.

    • Самавітая гаспадарка.

  4. (з адмоўем не). Які выражае непаўнату або адсутнасць якой-н. якасці.

    • Дарога ўжо не самавітая.

|| назоўнік: самавітасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)