остро́г в разн. знач. астро́г, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gaol

[dʒeɪl]

1.

n., Brit.

астро́г -у m., турма́ f.

2.

v.t.

саджа́ць у астро́г

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ciupa

ciup|a

ж. турма; астрог;

wsadzić do ~y — пасадзіць у турму (астрог)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Háftanstalt

f -, -en астро́г, турма́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узи́лище ср., уст. вя́зніца, -цы ж., цямні́ца, -цы ж., астро́г, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стадо́ліна, ‑ы, ж.

Разм. Стадола (у 2 знач.). Астрог — гэта вялікая стадоліна з адным акенцам пад столлю, аплеценым кратамі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bridewell

[ˈbraɪdwel]

n.

папра́ўчы дом; астро́г -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zúchthaus

n -es, -häuser ка́таржная турма́, астро́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bastile, bastille

[,bæˈsti:l]

n.

астро́г -у m.; цытадэ́ль f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dungeon

[ˈdʌndʒən]

n.

цямні́ца f.; падзяме́льле n., астро́г -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)