а́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́с а́сы
Р. а́са а́саў
Д. а́су а́сам
В. а́са а́саў
Т. а́сам а́самі
М. а́се а́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

оса́ аса́, род. асы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ас (лётчик) ас, род. а́са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hornet [ˈhɔ:nɪt] n. zool. аса́; шэ́ршань;

a hornet’s nest асі́нае гняздо́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wasp

[wɑ:sp]

n.

аса́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wasp [wɒsp] n. аса́

♦

a wasp’s nest асі́нае гняздо́, збо́рышча во́рагаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wéspe

f -, -n заал. аса́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

асва́, ‑ы, ж.

Абл. Аса. Янук толькі гудзеў сабе пад нос, не сціхаючы, як асва ў акне, заляцеўшы ў хату. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Восва ’аса’ (Бяльк., Гарэц., Мат. Гом., Інстр. II), восма, восва ’тс’ (Жд., 1). Гл. аса, асва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

yellow jacket

аса́ f., шэ́ршань -ня m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)