rodzajnik

м. грам. артыкль;

rodzajnik określony (nieokreślony) — пэўны (няпэўны) артыкль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

азнача́льны:

азнача́льны арты́кль грам der bestmmte Artkel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

definite [ˈdefɪnət] adj. вы́значаны; акрэ́слены; пэ́ўны; дакла́дны;

the definite article ling. азнача́льны арты́кль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

article [ˈɑ:tɪkl] n.

1. арты́кул (у газеце, часопісе)

2. пункт, пара́граф, арты́кул (у дакуменце)

3. прадме́т, рэч;

household articles прадме́ты/рэ́чы ха́тняга ўжы́тку

4. ling. арты́кль;

the definite/indefinite article азнача́льны/неазнача́льны арты́кль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

an [æn, ən]a неазначальны артыкль перад галоснымі;

five miles an hour пяць міль за гадзі́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Geschlchtswort

n -(e)s, -wörter грам. арты́кль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

indefinite [ɪnˈdefɪnət] adj. няпэ́ўны, нявы́значаны;

the indefinite article ling. неазнача́льны арты́кль;

an indefinite pronoun ling. неазнача́льны займе́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

член, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Асоба (а таксама краіна, арганізацыя), якая ўваходзіць у склад якога-н. саюза, аб’яднання, групы, таварыства.

Правадзейны ч.

Нацыянальнай акадэміі навук.

Ч.

Арганізацыі Аб’яднаных Нацый.

2. Адна з састаўных частак якога-н. цэлага.

Ч. прапорцыі (спец.). Ч. сказа.

3. Частка цела чалавека або жывёлы (часцей пра канечнасці).

4. Тое, што і артыкль (спец.).

Азначальны ч. (напр., у нямецкай мове — der, die, das).

|| прым. чле́нскі, -ая, -ае (да 1 знач.) і чле́нны, -ая, -ае (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

nbestimmt

a

1) неазнача́льны

der ~e Artkel — неазнача́льны арты́кль

2) неакрэ́слены, няпэўны, цьмя́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Artkel

m -s, -

1) арты́кул (у газеце)

2) тава́р, прадме́т; пункт (дагавору)

3) грам. арты́кль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)