Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Vórredner
m -s, - папярэ́дні ара́тар
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
трыбу́на, -ы, мн. -ы, -бу́н, ж.
1. Узвышэнне для выступлення прамоўцы.
Аратар падняўся на трыбуну.
2.перан. Месца, сфера, дзе праходзіць грамадская дзейнасць каго-н.
Грамадская т.
3. Збудаванне з паступовым узвышэннем радоў, лавак для публікі (на стадыёнах, плошчах і пад.).
|| прым.трыбу́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
soapbox[ˈsəʊpbɒks]n.
1. скры́нка для мы́ла
2.infml імправізава́ная трыбу́на;
a soapbox orator ву́лічны ара́тар (які стаіць на скрынцы)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Памага́таріран. ’памагаты, памочнік’ (Сцяшк. МГ). Да памага́ць з лац. па паходжанню суф. ‑тар па тыпу аратар, куратар і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Wórtführer
m -s, -
1) ара́тар, прамо́ўца
2) прадстаўні́к, выра́знік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прамоўца, аратар, красамоўца
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
філі́піка
(гр. philippika, ад Philipp + імя македонскага цара, супраць якога выступаў з прамовамі старажытнагрэчаскі аратар Дэмасфен)
перан. гнеўнае выкрывальнае выступленне супраць каго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Рачны́ ’самаўпэўнены’ (Сцяшк. Сл.), ’самаўладны’: ot bez panou̯ nasz akonam jak raczny stau̯ (Арх. Федар.), ’нахабны’: які ты рачны, слова ні дасі сказаць (Сцяц.) рачны ’ганарлівы’ (тс). Відаць да *rekti ’сказаць’ (гл. рэкнуць), магчыма, пад уплывам польск.rzeczny ’істотны, сапраўдны’, параўн. rzecznik ’выканаўца, патрон, пракурор’ (гл. Длугаш-Курчабова, 451), укр.речни́к ’аратар’.
нацыянальны герой Алжыра, палкаводзец, вучоны, аратар, паэт. Паходзіў з уплывовага феад. роду. У 1832—47 узначаліў паўстанне супраць франц. акупацыі Алжыра. У 1832 абвешчаны султанам Зах. Алжыра, прыняў тытул эміра. У 1847—52 зняволены ў Францыі. З 1855 займаўся багаслоўем у Дамаску. Аўтар прац па вайск. справе, рэліг.-філас. трактата.