адпі́саны

1. см. апі́саны 2;

2. по́сланный в отве́т, отпи́санный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

two-dimensional [ˌtu:dɪˈmenʃnl] adj.

1. двухме́рны, пло́скі

2. невыра́зны, неглыбо́кі;

a twodi mensional image павярхо́ўна апі́саны во́браз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абрысава́ны

1. (акрэслены) umríssen; umrándet;

2. (ахарактарызаваны, апісаны) beschríeben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

срисо́ванный зрысава́ны; змалява́ны;

2. нарысава́ны; намалява́ны;

3. спі́саны, апі́саны; см. срисова́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лячэбнік (уст.) ’кніга, у якой апісаны папулярныя спосабы лячэння розных хвароб’ (ТСБМ), лячэбніца ’лячэбная ўстанова спецыяльнага прызначэння’ і лячэбны, паводле Крукоўскага (Уплыў, 59), запазычаны з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

storied

[ˈstɔrid]

1.

adj.

апі́саны, прасла́ўлены (у апавяда́ньнях, гісто́рыі)

2.

гл. storeyed

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

отпи́санный

1. апі́саны, мног. паапі́сваны;

2. пераве́дзены, перада́дзены;

3. адпі́саны, мног. паадпі́сваны; см. отписа́ть​ 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изображённый

1. ство́раны; намалява́ны; нарысава́ны; вы́леплены; вы́сечаны; пака́заны; адлюстрава́ны; апі́саны; раска́заны;

2. вы́яўлены, вы́казаны, пака́заны; см. изобрази́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазахі́зм

(ням. Masochismus, ад Sacher-Masoch = прозвішча аўстр. пісьменніка)

від палавой ненармальнасці, калі асоба атрымлівае задавальненне пад уплывам болю, які прычыняецца сексуальным партнёрам; апісаны аўстрыйскім раманістам Захер-Мазохам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ска́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Хуткая язда на кані; хуткі бег каня. На Міхаліне былі нагавіцы і дзве паласы з шатландкі, што ўтваралі нібы сукенку. Сапраўдны строй для скачкі не на жыццё, а на смерць, на злом галавы. Караткевіч.

2. звычайна мн. (ска́чкі, ‑чак). Спаборніцтвы на верхавых конях. Скачкі з перашкодамі. □ Ці помніце вы, як апісаны ў рамане [«Анна Карэніна»] скачкі? Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)