преиспо́дняя ж., миф. апраме́тная, -най ж.; (ад) пе́кла, -ла ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gehenna

ж. геена; пекла; апраметная

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Inférno

n -s пе́кла; апраме́тная

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Аі́д

(гр. Aides = імя бога падземнага свету ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

царства мёртвых, апраметная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кроме́шный разг. пяке́льны; апраме́тны;

◊

ад кроме́шный сапра́ўднае пе́кла;

тьма кроме́шная апраме́тная це́мра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пекла, апраметная

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

та́ртар м., миф. та́ртар, -ра м.; (ад) пе́кла, -ла ср.; (преисподняя) апраме́тная, -най ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тьма​I прям., перен. (мрак) це́мра, -ры ж., це́мрадзь, -дзі ж.;

◊

тьма кроме́шная це́мра апраме́тная.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Únterwelt

f -

1) пе́кла, апраме́тная

2) дно, крыміна́льны [злачы́нны] свет

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Про́мець ’нябачная сіла, якая вельмі хутка рухаецца’: кінуцца на про́мець ’стрымгалоў’ (Нас.), про́міццю ’стрымгалоў, вельмі хутка, імгненна, з рэзкімі рухамі’ (бялын., Янк. Мат.; в.-дзв., Сл. ПЗБ). Гл. прамётная, апраме́тная; параўн. таксама прокмець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)