ва́куум-апара́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ва́куум-апара́т |
ва́куум-апара́ты |
| Р. |
ва́куум-апара́та |
ва́куум-апара́таў |
| Д. |
ва́куум-апара́ту |
ва́куум-апара́там |
| В. |
ва́куум-апара́т |
ва́куум-апара́ты |
| Т. |
ва́куум-апара́там |
ва́куум-апара́тамі |
| М. |
ва́куум-апара́це |
ва́куум-апара́тах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
га́ма-апара́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
га́ма-апара́т |
га́ма-апара́ты |
| Р. |
га́ма-апара́та |
га́ма-апара́таў |
| Д. |
га́ма-апара́ту |
га́ма-апара́там |
| В. |
га́ма-апара́т |
га́ма-апара́ты |
| Т. |
га́ма-апара́там |
га́ма-апара́тамі |
| М. |
га́ма-апара́це |
га́ма-апара́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ксе́ракс, -а і -у, м.
1. -у. Тое, што і ксераграфія (спец.).
2. -а, мн. -ы, -аў. Разнавіднасць размнажальнага апарата для ксераграфічнага электраграфавання, які выкарыстоўвае магнітны сухі друк.
3. -а. Адбітак, атрыманы пры дапамозе такога апарата; ксераграфічная копія (ксеракопія; разм.).
Зрабіць к. артыкула.
|| прым. ксе́раксны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патало́к, -лка́, м. (спец.).
Найбольшая вышыня пад’ёму лятальнага апарата, а таксама (разм.) наогул мяжа, найбольш магчымая норма чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вібра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Частка прыбора, апарата, у якіх могуць узбуджацца рытмічныя ваганні.
|| прым. вібра́тарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
авіямадэ́ль, ‑і, ж.
Мадэль лятальнага апарата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фюзеля́ж, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Корпус лятальнага апарата, які служыць для размяшчэння экіпажа, пасажыраў і грузаў.
|| прым. фюзеля́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аўтажы́р, ‑а, м.
Устарэлы тып лятальнага апарата.
[Фр. autogyre ад грэч. autos — сам і gyros — круглы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
армату́ра, -ы, ж.
1. зб. Прылады і прыналежнасці якога-н. апарата, машыны і пад.
2. Сталёвы каркас жалезабетонных збудаванняў (спец.).
|| прым. армату́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
catapult [ˈkætəpʌlt] n.
1. рага́тка
2. катапу́льта;
a catapult seat сядзе́нне, яко́е катапульту́ецца з лята́льнага апара́та
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)