анулява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ануляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анулява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ануляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

repeal [rɪˈpi:l] v. анулява́ць, адмяня́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нуліфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Кніжн. Пазбавіць (пазбаўляць) сілы, усякага значэння; ануляваць. Нуліфікаваць папяровыя грошы.

[Ад лац. nullus — ніякі і facere — рабіць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

annul [əˈnʌl] v. анулява́ць, адмяня́ць, касава́ць;

annul an agreement анулява́ць пагадне́нне;

annul a marriage (с)касава́ць шлюб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

invalidate [ɪnˈvælɪdeɪt] v. пазбаўля́ць зако́ннай сі́лы; анулява́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rescind [rɪˈsɪnd] v. fml анулява́ць, абвяшча́ць несапра́ўдным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

anulować

1. незак. ануляваць, касаваць;

2. зак. ануляваць, скасаваць;

anulować umowę — ануляваць (скасаваць) дамову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

void​3 [vɔɪd] v. law рабі́ць несапра́ўдным, анулява́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unieważnić

зак. адмяніць, скасаваць, ануляваць;

unieważnić legitymację — ануляваць пасведчанне асобы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)