антымара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які супярэчыць маралі; амаральны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імара́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Пазбаўлены маралі; амаральны. Імаральны чалавек.

[Фр. immoral.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

amoralny

амаральны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

amoral [ˌeɪˈmɒrəl] adj. амара́льны; разбэ́шчаны; распу́сны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

immoral [ɪˈmɒrəl] adj. амара́льны, распу́сны, разбэ́шчаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

безнра́вственный

1. амара́льны;

2. (развращённый) разбэ́шчаны; (распутный) распу́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reprobate​2 [ˈreprəbeɪt] adj. амара́льны, разбэ́шчаны, распу́сны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nonmoral

[,nɑ:nˈmɔrəl]

adj.

амара́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amoral

[,eɪˈmɔrəl]

adj.

амара́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зага́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Дрэнны, няправільны; з заганамі. Заганны стыль работы. Заганная тэорыя.

2. Амаральны, непрыстойны. Заганны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)