акуліро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. акуліраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

okulizować

незак. с.-г. акуліраваць, прышчэпліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

okuleren

vt бат. прышчапля́ць «во́чкам», акулі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

graft2 [grɑ:ft] v.

1. (in, into, to) прышчапля́ць, чаранкава́ць, акулі́раваць

2. med. трансплантава́ць, пераса́джваць (скуру, жывую тканку)

3. BrE, infml ця́жка працава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

äugeln

1.

vt бат. акулі́раваць, прышчэ́пліваць

2.

vi разм. стро́іць во́чкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)