акружа́цца несов., страд. окружа́ться; опоя́сываться; окаймля́ться; оцепля́ться; осажда́ться; см. акружа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окружа́ть несов.

1. акружа́ць;

2. (располагаться вокруг) абкружа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

girdle​2 [ˈgɜ:dl] v. fml акружа́ць, абкружа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акаля́ць, ‑яе; незак., каго-што.

Знаходзіцца, размяшчацца вакол каго‑, чаго‑н.; акружаць. Апісанне вясковай галены, якая акаляе героя, не з’яўляецца самамэтай. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éinkreisen

vt акружа́ць, ізалява́ць, блакі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

okalać

незак. акружаць, абкружаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flankować

незак. акружаць; атачаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Абгарня́ць ’загарнуць’ (Яруш.), обгорнять ’акружаць, абдымаць, апранаць’ (Булг.), абгорнути ’акружыць’ (Нас. гіст.). Гл. гарнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

encircle [ɪnˈsɜ:kl] v. акружа́ць, абкружа́ць;

a house encircled by trees дом, абкру́жаны дрэ́вамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

opasywać

незак. апярэзваць, абводзіць, акружаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)