Азот галагеністы 1/300

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

azote [əzˈəʊt] chem. азо́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nitrogen [ˈnaɪtrədʒən]n. chem. азо́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

азо́цісты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе азот. Азоцістая кіслага. Азоцістыя злучэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азотаба́ктэр, ‑у, м.

Мікроб, які засвойвае з паветра азот і ўзбагачае глебу азоцістымі рэчывамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nitrogen

[ˈnaɪtrədʒən]

n.

азо́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

azote

[əˈzoʊt]

n.

азо́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

азатнава́цісты, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае ў сабе азот у самай малой ступені акіслення. Азатнавацістая кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

azot, ~u

м. хім. азот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Nitrogén

n -s хім. азо́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)