озо́н хим. азо́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., што (спец.).

1. Ператварыць (ператвараць) у азон.

А. кісларод.

2. Ачысціць (ачышчаць) азонам.

А. памяшканне.

|| наз. азанава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак.

Спец.

1. Ператварыць (ператвараць) у азон (пра кісларод).

2. Зрабіць (рабіць) азанізацыю. Азанаваць пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ozone

[ˈoʊzoun]

n.

азо́н -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

азанава́ць

(ад азон)

1) ператвараць у азон (пра кісларод);

2) рабіць азанізацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ozon, ~u

м. хім. азон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ozoniferous

[,oʊzəˈnɪfərəs]

adj.

які́ ма́е ў сабе́ азо́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ozón

n -s хім. азо́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ozónreich

a бага́ты на а́зон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ozónhaltig

a хім. які́ ўтры́млівае азо́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)