азанаваць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак.

Спец.

1. Ператварыць (ператвараць) у азон (пра кісларод).

2. Зрабіць (рабіць) азанізацыю. Азанаваць пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ozone

[ˈoʊzoun]

n.

азо́н -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ozon, ~u

м. хім. азон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ozoniferous

[,oʊzəˈnɪfərəs]

adj.

які́ ма́е ў сабе́ азо́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

азанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., што (спец.).

1. Ператварыць (ператвараць) у азон. А. кісларод.

2. Ачысціць (ачышчаць) азонам. А. памяшканне.

|| наз. азанава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

Ozón

n -s хім. азо́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ozónreich

a бага́ты на а́зон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ozónhaltig

a хім. які́ ўтры́млівае азо́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

азанава́ць

(ад азон)

1) ператвараць у азон (пра кісларод);

2) рабіць азанізацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

азана́тар

(ад азон)

прыбор для атрымання азону, для азанавання паветра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)