шалупі́нне, -я, н., зб.

1. Шалупіны; адходы пасля ачысткі пладоў, бульбы і пад.

Зварыць бульбу ў шалупінні.

Ш. ад бульбы.

2. перан., чаго і якое. Што-н. непатрэбнае, лішняе, наноснае.

Адсейваць важнае ад выпадковага шалупіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ussondern

vt адбіра́ць, выбіра́ць; вылуча́ць; адсе́йваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

breed out

адсе́йваць (непажада́нае), рабі́ць адбо́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адсе́йвацца несов., возвр., страд

1. см. адсява́цца;

2. перен. отсе́иваться; см. адсе́яцца 2, адсе́йваць2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсе́ў, ‑севу, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсейваць, адсяваць — адсеяць і адсейвацца, адсявацца — адсеяцца.

2. Тое, што адсеялася ў часе прасейвання, што аказалася непрыдатным, што не адпавядае запатрабаванням і асталося за межамі чаго‑н. У трэцяй, апошняй, групе застаўся самы адсеў, — старыя мужчыны, ужо не касцы, і падлеткі — яшчэ не касцы. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sift [sɪft] v.

1. (from) прасе́йваць, адсе́йваць;

The snow sifted softly. Снег ціха сыпаўся.

2. (thro ugh) пі́льна аналізава́ць, разгляда́ць (факты, аргументы і да т.п.);

sieve a question to the bottom разабра́цца ў які́м-н. пыта́нні да канца́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

winnow

[ˈwɪnoʊ]

1.

v.t.

1) ве́яць

2) адве́йваць

3) аддзяля́ць, адсе́йваць

winnow truth from falsehood — аддзялі́ць пра́ўду ад хлусьні́

2.

n.

1) ве́ялка f.

2) ве́яньне збо́жжа

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sift

[sɪft]

v.i.

1) прасява́ць, адсе́йваць

2) пасыпа́ць празь сі́та

to sift sugar on top of the cake — пасы́паць цу́крам піро́г

3) сы́пацца; церушы́цца

The snow sifted softly down — Сьнег мя́кка церушы́ўся на зямлю́

4) Figur. дакла́дна разгляда́ць фа́кты, до́вады

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)