адры́на

1. Будынак для сена (Дзярж.).

2. Халодны пакой (камора), які служыў для спання; спальня (Нас.).

3. Месца, дзе стаяў хлеў для сена (поўдзень БССР). Тое ж адры́нец (Нас.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

пу́ня, -і, мн. -і, пунь, ж.

Вялікая халодная будыніна для захоўвання сена; адрына.

|| памянш. пу́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́ня

(літ. punė)

гаспадарчы будынак для сена; адрына.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

shed​1 [ʃed] n. пу́ня, паве́ць, адры́на; сві́ран; хлеў;

a cow shed каро́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

barn [bɑ:n] n.

1. сві́ран; паве́ць; гумно́;

a hay barn адры́на, пу́ня

2. хлеў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Schéune

f -, -n пу́ня, адры́на, гумно́; сві́ран

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пу́ня, ‑і, ж.

Вялікая халодная будыніна для захоўвання сена; адрына. За хатай — клець на каменным падмурку, цёплы хлеў, прасторная пуня, садок са старых і маладых дрэў. Хадкевіч. [Хлопцы] начавалі покатам на сене ў вялікай пуні. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сянні́к, сенніка, м.

1. Матрац, набіты сенам ці саломай. Свежым сенам сяннік гаспадыня набіла. Зарыцкі. На .. [нарах] ляжалі адзін каля аднаго сеннікі, напханыя саломай. Пальчэўскі.

2. Абл. Адрына. Да сянец хаты было прыбудавана нешта накшталт сенніка. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенова́л м. (сарай) адры́на, -ны ж.; (над хлевом или конюшней) вы́шкі, -шак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кло́на ’адрына’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. клуня.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)