адпіха́нне ср. отта́лкивание; отстране́ние, оттира́ние; см. адпіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

push away

адпіха́ць, адштурхо́ўваць ад каго́-чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

odpychać

незак. адпіхаць, адпіхваць, адштурхоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэпе́лер

(англ. repeller, ад лац. repellere = адпіхаць, адбіваць)

1) адбіўны электрод у адбіўным клістроне;

2) ветракола ветравага рухавіка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адпіха́цца несов.

1. отта́лкиваться, отпи́хиваться; см. адапхну́цца;

2. страд. отта́лкиваться, отпи́хиваться; отстраня́ться; оттира́ться; см. адпіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оттира́ть несов.

1. (счищать трением) адціра́ць;

2. (оттеснять) разг. адціска́ць; адпіха́ць;

3. (растирая, возвращать чувствительность) адціра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отта́лкивать несов.

1. адпіха́ць, адпі́хваць, адшту́рхваць;

2. перен. (отдалять, отстранять) адшту́рхваць, аддаля́ць; (вызывать отвращение, неприязнь) адваро́чваць, выкліка́ць агі́ду, непрыя́знасць (у каго́);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)