simultaneous

[,saɪməlˈteɪniəs]

adj.

адначасо́вы, аднача́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

jednoczesny

адначасовы, адначасны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

równoczesny

адначасовы, адначасны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

synchronous

[ˈsɪŋkrənəs]

adj.

сынхрані́чны, аднача́сны, адначасо́вы, сынхро́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

единовре́менный

1. (производимый один раз) аднаразо́вы;

2. (одновременный) адначасо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

współczesny

1. сучасны;

2. адначасовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адначасо́ва, прысл.

1. Прысл. да адначасовы.

2. У аднолькавай ступені, разам. Варвара і разгубілася і абрадавалася адначасова ад такога нечаканага павароту справы. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

simultaneous [ˌsɪməlˈteɪniəs] adj. (with) адначасо́вы, аднача́сны;

simultaneous translation сінхро́нны перакла́д;

be simultaneous with smth. супада́ць у ча́се (з чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

simultán

a

1) шахм. адначасо́вы

2) рэл. агу́льны

3) сінхро́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ракіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

У шахматнай гульні — адначасовы ход каралём і ладдзёй, калі караля пераносяць цераз адно поле ў бок ладдзі, а ладдзю пераносяць цераз караля і ставяць побач з ім.

[Ад фр. roc — ладдзя (у шахматах).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)