адлама́ны отло́манный; отло́мленный; см. адлама́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уломи́ть сов. (отломить), обл. улама́ць, адлама́ць;

уломи́ть кусо́к хле́ба улама́ць (адлама́ць) кусо́к хле́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отлома́ть сов. адлама́ць, мног. паадло́мліваць, паадло́мваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлама́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адломліваць — адламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odłamać

зак. адламаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ułamać

зак. адламаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паадло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адламаць усё, многае. Паадломваць ножкі стала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)