адваро́чваць гл. адвярнуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

Выпрастаць, адвярнуць загнутае.

А. цвік.

|| незак. адгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адгіна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отвороти́ть сов., прост.

1. (сдвинуть с места) адвярну́ць;

2. (голову и т. п.) адвярну́ць;

3. (откинуть) адхілі́ць, адхіну́ць;

4. безл. (о чувстве неприязни к кому-, чему-л.) адвярну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкаса́ць (адвярнуць, апусціць) zurückschlagen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

odkręcić

зак. адкруціць; адвярнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zurückschlagen

* vt

1) адбіва́ць

2) адвярну́ць (каўнер)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адкаса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адвярнуць, апусціць што‑н. закасанае. Выйшаў Грыша на грудок, абцёр з ног гразь, адкасаў калашыны. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адхілі́ць, -хілю́, -хі́ліш, -хі́ліць; -хі́лены; зак.

1. каго-што. Адвесці ўбок, адвярнуць.

А. галаву.

2. што. Адхінуць, адгарнуць.

А. коўдру.

3. перан., каго-што. Не прыняць, адвергнуць; не дапусціць.

А. кандыдатуру.

|| незак. адхіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. адхіле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адве́рнуты

1. отвёрнутый;

2. отворо́ченный, отва́ленный;

3. отвёрнутый;

1-3 см. адвярну́ць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

откачну́ть сов.

1. адхісну́ць;

2. безл., перен. (отвратить от кого-л.) прост. адвярну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)