reconstitute

[,ri:ˈkɑ:nstətu:t]

v.t.

адбудо́ўваць, склада́ць з ча́стак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

re-establish

[,ri:ɪˈstæblɪʃ]

v.t.

усталёўваць нано́ва, аднаўля́ць; адбудо́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rebuild

[,ri:ˈbɪld]

v.t. -built, -building

адбудо́ўваць, нано́ва будава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rebuild [ˌri:ˈbɪld] v. (rebuilt) будава́ць зноў; аднаўля́ць, адбудо́ўваць;

rebuild a war-torn city адбудава́ць пацярпе́лы ад вайны́ го́рад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адбудо́ўвацца несов.

1. (кончать строить) отстра́иваться;

2. восстана́вливаться;

3. страд. отстра́иваться; восстана́вливаться; см. адбудо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wíederaufbauen

(impf báute wíeder auf, part II wíederaufgebaut) [wíeder áufbauen] vt адбудо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шынка́р, ‑а, м.

Уст.

1. Уладальнік шынка або прадавец спіртных напіткаў у ім. Не было патрэбы адбудоўваць карчму і не было каму заступіць месца старога шынкара: сыноў Абрам не меў, а дочкі павыходзілі замуж. Колас.

2. Асоба, якая займаецца шынкарствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

восстана́вливать несов.

1. в разн. знач. аднаўля́ць; варо́чаць;

2. (сооружение, хозяйство, промышленность) адбудо́ўваць, аднаўля́ць;

3. (против кого, чего) настро́йваць; (подстрекать) падбухто́рваць; см. восстанови́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wíederherstellen, wíeder hérstellen

vt адбудо́ўваць; аднаўля́ць

die Éhre ~ — аднаві́ць сваю́ го́днасць [свой го́нар], рэабілітава́цца

2) аднаўля́ць, варо́чаць (здароўе), вы́лечыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лячы́ць, лячу, лечыш, лечыць; незак., каго-што.

Імкнуцца паправіць, вярнуць здароўе пры дапамозе лекаў і іншых медыцынскіх сродкаў. Лячыць хворага. □ Цэлы год лечаць .. [Сасакі] дактары і ніяк не могуць вылечыць, не могуць перамагчы лютай, няўмольнай хваробы. Арабей. // Прымяняць лекі і іншыя медыцынскія сродкі для вылечвання якога‑н. хворага органа. Лячыць сэрца. Лячыць лёгкія. // Прымаць захады для спынення якой‑н. хваробы. Лячыць грып. // перан. Разм. Адбудоўваць, аднаўляць. Край ажывае, Лечыць свае раны, Будуе дбайна Свой шчаслівы лёс. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)