адаткну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адаткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адаткну́ты откры́тый, ото́ткнутый; отку́поренный, раску́поренный; см. адаткну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адтыкаць — адаткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадтыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адаткнуць усё, многае. Паадтыкаць бочкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раску́порить сов.

1. (бутылку) адаткну́ць, мног. паадтыка́ць, адкаркава́ць, мног. паадкарко́ўваць;

2. (бочку) адаткну́ць, мног. паадтыка́ць, адшпунтава́ць;

3. в др. знач. раскупо́рыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odkorkować

зак. адкаркаваць, адаткнуць, адкрыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адкаркава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Выняць корак, затычку з чаго‑н.; адаткнуць, адкрыць. Аднекуль паявілася шклянка, Пачосак адкаркаваў пляшку і наліў поўную Андрэю. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ада..., прыстаўка (гл. ад...).

Ужываецца замест «ад...»: а) перад двума і больш зычнымі, напрыклад: адабраць, адагнаць, адарваць, адаткнуць; б) перад зычным з наступным апострафам або мяккім знакам, напрыклад: адаб’ю, адап’ю, адалью.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отку́порить сов. (ототкнуть) адаткну́ць, мног. паадтыка́ць; (бутылку — ещё) адкаркава́ць; (бочку) адшпунтава́ць; (консервы, ящик) адчыні́ць, мног. паадчыня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odetkać

зак.

1. адаткнуць; адкаркаваць;

2. разм. прачысціць (трубу і да т.п.);

гл. odtykać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)