аддзе́рці, -дзяру́, -дзярэ́ш, -дзярэ́; -дзяро́м, -дзераце́, -дзяру́ць; -дзяры́; -дзёрты; зак., што.

Тое, што і ададраць.

|| незак. аддзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аддзіра́ць несов. отрыва́ть; отдира́ть; см. ададра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ададра́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ададраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ададраць, аддзерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пааддзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Ададраць у многіх месцах; ададраць усё, многае. Пааддзіраў нехта жывасілам разам з з завесамі і дзверы. Сачанка. Параска дарвалася да дзвярэй, рукамі дошкі пааддзірала. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадлу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Адлупіць, ададраць у многіх месцах, усюды. Паадлупліваць рукавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддзе́рці, ‑дзяру, ‑дзярэш, ‑дзярэ; ‑дзяром, ‑дзераце; пр. аддзёр, ‑дзерла; зак., што.

Тое, што і ададраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отодра́ть сов.

1. ададра́ць, мног. пааддзіра́ць;

2. (высечь) прост. адлупцава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odedrzeć

зак. ададраць, аддзерці, адарваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уляпі́цца, уляплю́ся, уле́пішся, уле́піцца; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыляпіцца, прыліпнуць.

Фарба ўляпілася так, што не ададраць.

2. за каго-што. Учэпіста ўзяцца за каго-, што-н.

У. за поручні.

|| незак. уле́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)