абгавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., каго-што.

1. Усебакова абмеркаваць, разгледзець, выказваючы розныя думкі.

А. пытанне на сходзе.

2. Нядобразычліва ахарактарызаваць каго-н., падаць у адмоўным выглядзе; зганіць, абылгаць.

А. суседа.

|| незак. абгаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абгаво́рванне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spotwarzyć

зак. узвесці паклёп, абгаварыць, абылгаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

обговори́ть сов.

1. (обсудить) разг. абгавары́ць, абмеркава́ць;

2. (оклеветать) уст. абгавары́ць; абылга́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напляву́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. чаго. Нагаварыць лухты, глупства. [Андрэй Гаўрылавіч:] — Вы тут, кажу, гэтулькі брыдкага наплявузгалі... Пра адміранне сям’і... пра распад сям’і. Грамовіч.

2. Напляткарыць, нагаварыць на каго‑н. — [Пачоску і Здроку] наплявузгаць на чалавека, абылгаць яго — раз плюнуць. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгавары́ць, ‑гавару, ‑гаворыш, ‑гаворыць; зак., каго-што.

1. Усебакова разгледзець, абмеркаваць, дзелячыся сваімі думкамі. Абгаварыць пытанне на сходзе.

2. Нядобразычліва выказацца пра каго‑н., зганіць, абылгаць. Усіх у вёсцы абгаварыла, усіх абняславіла: і гэты не такі, і той не гэтакі. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

potwarz

ж. паклёп; звадня; нагавор;

rzucić na kogo potwarz — абылгаць, абгаварыць каго; узвесці паклёп каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

slander

[ˈslændər]

1.

n.

1) Law ілжы́вае абвінава́чаньне; паклёп -у m.

2) нагаво́ры pl. only, паклёпніцтва n.

2.

v.i.

нагаво́рваць, займа́цца нагаво́рамі, паклёпнічаць

3.

v.t.

абылга́ць, абгавары́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

umspínnen

* vt

1) абвіва́ць [аплята́ць] павуці́най

2) перан. аблы́тваць, ашу́кваць

j-n mit Lügen ~ — аблы́таць каго́-н. хлуснёй, абылга́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

frech

1.

a дзёрзкі, наха́бны, бесцырымо́нны

ein ~er Kerl — наха́бнік

2.

adv дзёрзка, наха́бна

j-n ~ ánlügen* — наха́бна абылга́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)