Раба́тка ’вузенькая градка’ (Мат. Гом.). Праз польск. rabatka, rabata ’градка для кветак’ з ням. Rabatte ’градка для кветак’, ’абшлаг’, якое з галандскага агародніцтва, куды яно ў сваю чаргу трапіла з фр. rabat ’лацкан; манішка’ (Махэк₂, 503).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Манжэт, манжэтаабшлаг рукава кашулі, блузкі, калашыны штаноў і інш.’ (ТСБМ, Яруш.). Праз рус. мову (Крукоўскі, Уплыў, 79) з франц. manchette ’рукаўчык’ — памянш. manche ’рукаў’, якое з лац. manica ’рука’ (Фасмер, 2, 568–569; Голуб-Ліер, 302).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ärmelaufschlag

m -(e)s, -schläge абшла́г (на рукаве)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rabtte

f -, -n

1) гра́дка кве́так

2) абшла́г, закаўра́ш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

манжэ́та, ‑ы, ДМ ‑жэце, ж. і манжэ́т, ‑а, М ‑жэце, м.

1. Абшлаг або абшыўка рукава кашулі, блузкі, калашыны штаноў і інш. [Маладая жанчына] была ў доўгай цёмнай сукенцы з карункавым каўняром і такімі ж манжэтамі. Арабей.

2. Спец. Кольца, якое перашкаджае перацяканню вадкасці, газу ў поршневых помпах, а таксама служыць для змацавання канцоў труб. // Павязка ў апараце, які служыць для вымярэння ціску крыві. [Авіяцыйны ўрач] акуратна абхапіў руку Сцяпанава чорным манжэтам. Вымяраў крывяны ціск, паслухаў сэрца, лёгкія. Алешка.

[Фр. manchette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манжэ́та

(рус. манжета, ад фр. manchette)

1) прышыты або прышпілены абшлаг рукава ў сарочцы, блузцы;

2) тэх. кольца, якое перашкаджае перацяканню вадкасці, газу ў поршневых помпах, а таксама служыць для змацавання канцоў труб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ufschlag

m -(e)s, -schläge

1) адваро́т, абшла́г

2) уда́р

3) падвышэ́нне (цаны)

4) вайск. разрыў снара́да

5) спарт. пада́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mschlag

m -(e)s, -schläge

1) абго́ртка, во́кладка

2) канве́рт

3) кампрэ́с

4) абшла́г (на вопратцы)

5) эк. абарачэ́нне, абаро́т

6) пераме́на, перало́м, зме́на (надвор’я, настрою)

7) марск. перагру́зка (тавараў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spegel

m -s, -

1) люстэ́рка; рэфле́ктар

sich im ~ beshen* — глядзе́цца ў люстэ́рка

◊ j-m den ~ vrhalten* — ≅ паказа́ць каму́-н. яго́ сапра́ўдны твар, паказа́ць каму́-н. на яго́ недахо́пы

2) перан. люстэ́рка, адлюстрава́нне

3) узро́вень, паве́рхня; люстэ́рка (вады)

4) вайск. перыско́п; я́блыка (мішэні); пятлі́ца

5) закаўра́ш, абшла́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)