абла́хаць

‘абхадзіць што-небудзь (лес, вёску і г.д.)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абла́хаю абла́хаем
2-я ас. абла́хаеш абла́хаеце
3-я ас. абла́хае абла́хаюць
Прошлы час
м. абла́хаў абла́халі
ж. абла́хала
н. абла́хала
Загадны лад
2-я ас. абла́хай абла́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час абла́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абшлы́ндаць

‘абхадзіць, аб'ездзіць што-небудзь (горад, лес, мясціны і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абшлы́ндаю абшлы́ндаем
2-я ас. абшлы́ндаеш абшлы́ндаеце
3-я ас. абшлы́ндае абшлы́ндаюць
Прошлы час
м. абшлы́ндаў абшлы́ндалі
ж. абшлы́ндала
н. абшлы́ндала
Загадны лад
2-я ас. абшлы́ндай абшлы́ндайце
Дзеепрыслоўе
прош. час абшлы́ндаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

исколеси́ть сов., разг. (изъездить) аб’е́здзіць; з’е́здзіць; (исходить) абхадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обходи́ть​II сов. (исходить все места) абхадзі́ць, вы́хадзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абла́зіць

1. (абхадзіць, пабыць усюды) überáll herúmklettern;

2. гл. аблезці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скалясі́ць, ‑ляшу, ‑лясіш, ‑лясіць; зак., што.

Разм. Аб’ездзіць, абхадзіць. [Марцін:] — Мой сын — партызан, усе лясы скалясіў. Карпюк. Трэба было шукаць нейкай рады, і Жылуновіч скалясіў у пошуках працы Беларусь, Украіну, Літву і Латвію. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́зіць ​1, ‑лажу, ‑лазіш, ‑лазіць; зак., што.

Разм. Абхадзіць, абгледзець, пабыць усюды, шукаючы каго‑н., што‑н. Мы пройдзем лес, Аблазім горы, Мы вывучым свой родны край. Астрэйка. Хлопцы аблазілі тры паверхі, пакуль знайшлі незанятую аўдыторыю, завалілі дзверы сталамі і ўзяліся за задачу. Кудравец.

абла́зіць ​2, ‑лажу, ‑лазіш, ‑лазіць.

Незак. да аблезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ходить сов.

1. (исходить) вы́хадзіць, абхадзі́ць;

2. (добиться выздоровления) вы́хадзіць;

3. (вырастить) вы́няньчыць, мног. павыня́ньчваць, вы́гадаваць, мног. павыгадо́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абла́хаць 1 ’абхадзіць, аббегаць’ (Бяльк., Янк. III), ’абшарыць’ (Яўс.), ’аббегаць з карыслівымі мэтамі, з мэтай разнюхаць або пажывіцца’ (Юрч. Сін.), ’аббегаць’ (мядз., Малько, вусн. паведамл.) да лахаць (гл.). Ці не звязана (магчыма, праз кантамінацыю) з обличати ’тс’ (Вярэніч, столін., вусн. паведамл.), параўн. облыхаць ’аббегаць’ (КТС).

Абла́хаць 2 ’абгаварыць у выпадковых размовах, недарэчна’ (Юрч. Сін.) да аблахаць 1 з семантычным прыпадабненнем да аблаяць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

переходи́ть​II сов.

1. вы́хадзіць, абхадзі́ць;

2. карт. (пойти иначе) перахадзі́ць;

3. (о болезни) перахадзі́ць;

4. (о беременности) перахадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)