абрэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. абрэзваць — абрэзаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обстрига́ть несов. (волосы, шерсть) абстрыга́ць; (ногти) абраза́ць, абрэ́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obrzynać

незак. абрэзваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

curtail

[kərˈteɪl]

v.

абрэ́зваць, ураза́ць, зьмянша́ць; скарача́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

snub [snʌb] v.

1. асаджа́ць, абрэ́зваць, ста́віць на ме́сца (каго-н.)

2. ста́віцца з пага́рдаю, прыніжа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

truncate [trʌŋˈkeɪt] v. fml

1. усяка́ць, абраза́ць, абрэ́зваць; адсяка́ць верхаві́ну

2. скарача́ць (прамову, артыкул і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trim​3 [trɪm] v.

1. падраза́ць, падрэ́зваць, падстрыга́ць (валасы, дрэвы); абраза́ць, абрэ́зваць (пругі)

2. (with) аздабля́ць, упрыго́жваць (адзенне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ацяро́бкі ’абрэзкі ад гародніны’ (КЭС, лаг., КСП), укр. отеребини ’непатрэбныя рэшткі’, польск. otrzebki ’абрэзкі ад гародніны’, серб.-харв. о̀требине ’непатрэбныя рэшткі’. Ад церабіць ’абрэзваць, ачышчаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Асякаць, асякацца ’абрэзваць (на слове)’ (Гарэц.), раптоўна перарываць’ (Др.-Падб.), асе́кацца (КТС), асыка́цца (Бір. дыс.; Гайдукевіч, Працы IM, 5, 54) ’агрызацца, рэзка адказваць’. Утворана ад дзеяслова сячы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

okrawać

незак. абразаць, абрэзваць, уразаць, урэзваць; кроіць; памяншаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)