кварта́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Частка горада, абмежаваная некалькімі перакрыжаванымі вуліцамі.

Новы к.

2. Чацвёртая частка года (3 месяцы).

|| прым. кварта́льны, -ая, -ае.

Квартальная справаздача.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

многавуго́льнік, ‑а, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная замкнутай ломанай лініяй. Дыяганаль многавугольніка. Падобныя многавугольнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяцівуго́льнік, ‑а, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная замкнутай ломанай лініяй, звёны якой утвараюць дзесяць вуглоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцівуго́льнік, ‑а, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная замкнутай ломанай лініяй, звёны якой ўтвараюць пяць вуглоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцівуго́льнік, ‑а, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная замкнёнай ламанай лініяй, звёны якой утвараюць шэсць вуглоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмежава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмежава́ны абмежава́ная абмежава́нае абмежава́ныя
Р. абмежава́нага абмежава́най
абмежава́нае
абмежава́нага абмежава́ных
Д. абмежава́наму абмежава́най абмежава́наму абмежава́ным
В. абмежава́ны (неадуш.)
абмежава́нага (адуш.)
абмежава́ную абмежава́нае абмежава́ныя (неадуш.)
абмежава́ных (адуш.)
Т. абмежава́ным абмежава́най
абмежава́наю
абмежава́ным абмежава́нымі
М. абмежава́ным абмежава́най абмежава́ным абмежава́ных

Кароткая форма: абмежава́на.

Іншыя варыянты: абмяжо́ваны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сямівуго́льнік, ‑а, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная сямю прамымі лініямі, што перасякаюцца і ўтвараюць сем унутраных вуглоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохвугольнік,

частка плоскасці, абмежаваная трыма адрэзкамі прамых.

т. 15, с. 529

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Hftung

f - юрыд. адка́знасць; гара́нтыя

beschränkte ~ — абмежава́ная адка́знасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дыктату́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

Нічым не абмежаваная дзяржаўная ўлада, якая апіраецца на сілу пануючага класа.

Дыктатура пралетарыяту — улада рабочага класа, якая ўсталявалася ў Расіі пасля 1917 г. ў выніку сацыялістычнай рэвалюцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)