абку́рвацца несов., страд. обку́риваться; оку́риваться; см. абку́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fumigate

[ˈfju:mɪgeɪt]

v.t.

дэзынфікава́ць (ды́мам або́ выпарэ́ньнямі); абку́рваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beräuchern

vt

1) абку́рваць

2) вэ́ндзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

opalać

незак.

1. абпальваць;

2. апальваць, ацяпляць;

3. разм. абкурваць; opalać kogo курыць чужыя папяросы, абкурваць каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schmáuchen

vt

1) абку́рваць (пчол)

2) дымі́ць (папяросай і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusräuchern

vt

1) абку́рваць, выку́рваць (дымам)

2) перан. разм. выку́рваць (адкуль-н.); выжыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

капці́ць, капчу, копціш, копціць; незак.

1. Выдзяляць копаць, сажу пры гарэнні; куродымець. Дзве вісячыя лямпы задыхаліся ўгары ад сціснутага паветра, міргалі і капцілі. Васілевіч.

2. што. Пакрываць копаццю, сажай. Хутка газавыя лямпы пакінуць капціць столі калгасных дамоў. Шахавец.

3. што. Разм. Абкурваць дымам, вэндзіць (мяса, рыбу і інш.). [Шышак] хапае будачніку, каб па вясне капціць кумпякі, а ў чэрвеньскія вечары бараніцца ад камароў, заедзі куродымам. Навуменка.

•••

Капціць неба — жыць без мэты, без справы, не прыносячы карысці грамадству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fume

[fju:m]

1.

n.

1) often fumes — па́ра f., газ -у m. або́ дым -у m. (асаблі́ва шко́дны); выпарэ́ньні pl.

2) мо́цны пах (кве́так, парфу́мы)

3) паху́чы дым (як з лада́ну або́ папяро́саў)

4) вы́бух зло́сьці

in a fume — у зло́сьці, са зло́сьці

2.

v.i.

1) выпа́рвацца; дымі́цца; па́хнуць, тхнуць, патыха́ць

He fumed with beer — Ад яго́ патыха́ла пі́вам

2) злава́цца

3.

v.t.

абку́рваць (ды́мам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)