абко́лваць² гл. абкалоць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абко́латы I обко́лотый; см. абкало́ць I

абко́латы II обко́лотый; см. абкало́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абко́лваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкалоць ​1.

абко́лваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкалоць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́латы ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкалоць ​1.

абко́латы ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкалоць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

окиркова́ть сов., спец. акіркава́ць, абкало́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абко́лванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абколваць ​1 — абкалоць ​1.

абко́лванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абколваць ​2 — абкалоць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіркава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Абкалоць, апрацаваць кіркай. Акіркаваць мёрзлы грунт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́лваць гл абкалоць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обколо́ть​I сов. (лёд и т. п.) абкало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обколо́ть​II сов. (окружить уколами) абкало́ць; (исколоть, поранить) пакало́ць, скало́ць;

обколо́ть па́льцы игло́й пакало́ць (скало́ць) па́льцы іго́лкай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)