абдзіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абдзіраць — абадраць, абдзерці і абдзірацца — абадрацца, абдзерціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обша́ркивать несов., прост. абшо́ргваць, абшмо́ргваць, абдзіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сса́живать​II несов. (обдирать) збіва́ць, абдзіра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злупля́ць

‘знімаць, абдзіраць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. злупля́ю злупля́ем
2-я ас. злупля́еш злупля́еце
3-я ас. злупля́е злупля́юць
Прошлы час
м. злупля́ў злупля́лі
ж. злупля́ла
н. злупля́ла
Загадны лад
2-я ас. злупля́й злупля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час злупля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абдзіра́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абадрацца, абдзерціся (у 1 знач.).

2. Зал. да абдзіраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábhäuten

vt абдзіра́ць ску́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fleece​2 [fli:s] v. infml абіра́ць, абдзіра́ць (каго-н.) (перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэкартыка́тар

(ад с.-лац. decorticare = абдзіраць кару)

машына для дэкартыкацыі 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Абдзі́ркі ’абноскі адзення’ (Бяльк.) да абдзіраць. Гл. драць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

обира́ть несов., разг.

1. (собирать) абіра́ць;

2. (грабить) абіра́ць, абдзіра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)