обгора́живать несов., прост. абгаро́джваць, агаро́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВАКО́ЛІЦА,

аколіца (ад усх.-слав. околоти абкружаць, абгароджваць, абносіць каламі), наваколле, акруга або агароджа вакол вёскі.

т. 3, с. 464

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ogradzać

незак. абгароджваць, агароджваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

umgíttern

vt абгаро́джваць кра́тамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zäunen

vt абгаро́джваць (пло́там)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éingittern

vt абгаро́джваць агаро́джай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinzäunen

vt абгаро́джваць (пло́там)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábzäunen

vt абгаро́джваць, адгаро́джваць (плотам)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinfrieden, éinfriedigen

vt абгаро́джваць, загаро́джваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

огражда́ть несов.

1. уст. загаро́джваць, абгаро́джваць, агаро́джваць;

2. перен. (оберегать) засцерага́ць, ахо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)