обгороди́ть сов., прост. абгарадзі́ць, агарадзі́ць, мног. паабгаро́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rail in

абгарадзі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абгаро́джваць гл. абгарадзіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паабгаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абгарадзіць усё, многае. Паабгароджваць сады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vergíttern

vt абгарадзі́ць кра́тамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verzäunen

vt абгарадзі́ць [абне́сці] пло́там

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

okratować

зак. абгарадзіць кратамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

osztachetować

зак. абгарадзіць (штакетнікам)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

shut in

а) замкну́ць (у пако́і)

б) абгарадзі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

павыгаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм.

1. Абгарадзіць усё, многае. Павыгароджваць сядзібы.

2. перан. Выгарадзіць усіх, многіх. Павыгароджваць падсудных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)