перевива́ться

1. пераплята́цца;

2. страд. абвіва́цца, абкру́чвацца; пераплята́цца; перавіва́цца; см. перевива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увива́ться

1. (ухаживать) фам. увіва́цца, круці́цца, удыга́ць;

2. страд. увіва́цца, укру́чвацца; абвіва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

umránken

vt ві́цца, абвіва́цца (вакол чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

coil​2 [kɔɪl] v.

1. скру́чваць ко́льцам, спіра́ллю (вяроўку, дрот)

2. намо́тваць, абмо́тваць

3. скру́чвацца, абвіва́цца (таксама coil round)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wreathe [ri:ð] v.

1. пле́сці (вянок)

2. (in/with) абвіва́ць; абвіва́цца;

Her face was wreathed in smiles. Яе твар расплыўся ва ўсмешцы.

3. клубі́цца, ві́цца (пра дым, пыл)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

áufwinden

*

1.

vt

1) намо́тваць, накру́чваць

2) падыма́ць (лябёдкай)

2.

(sich)

раскру́чвацца; абвіва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

twine​2 [twaɪn] v.

1. віць; ві́цца

2. звіва́ць, ссу́кваць;

twine threads into a rope скру́чваць ні́ткі ў вяро́ўку;

twine a wreath пле́сці вяно́к

3. абвіва́ць; абвіва́цца;

The ivy twined round the tree. Плюшч абвіваў дрэва.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

schlíngen

*

I

vt абвя́зваць; абвіва́ць; абхапі́ць

sie schlang die Árme um séinen Hals — яна́ абвіла́ рука́мі яго́ шдю

2.

(sich) ві́цца, абвіва́цца

(аб раслінах)

II

vt (пра́гна) глыта́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

twine

[twaɪn]

1.

n.

1) ссука́ная ні́тка, вяро́ўка

2) ссука́ньне, зьвіва́ньне, скру́чваньне n.

2.

v.t.

1) ссука́ць; віць, зьвіва́ць

2) абвіва́ць; абхапля́ць

The child twined her arms about her mother’s knees — Дзіця́ абхапі́ла рука́мі ма́тчыны кале́ні

3.

v.i.

віцца, абвіва́цца

The ivy twines around the tree — Плюшч віе́цца вако́л дрэ́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ві́цца, ую́ся, уе́шся, уе́цца; уёмся, уяце́ся, ую́цца і вію́ся, віе́шся, віе́цца; віёмся, віяце́ся, вію́цца; пр. ві́ўся, віла́ся, віло́ся; заг. ві́ся; незак.

1. Абвівацца вакол чаго‑н. Віецца фасоля з павіслымі стручкамі-лапаткамі. Гарэцкі. // Завівацца (пра валасы). У кожнага над левым вухам віўся чуб «па-казацку». Чорны.

2. Рабіць звілістыя рухі целам. Вуж уецца каля ног. // Мець звілісты напрамак. Плямістай жоўта-зялёнай змейкай уецца чыгунка сярод лясных гушчароў. Шынклер. Як ручай дарога ўецца. Зарыцкі. // перан. Круціцца, увівацца каля каго‑н. з якой‑н. мэтай. Віцца каля дзяўчыны.

3. Лётаючы, кружыцца. Каля твару назольна віліся камары. Мележ.

4. Уздымацца лёгкім струменьчыкам. З коміна віўся дымок. Якімовіч.

5. Развявацца (пра флаг, сцяг і пад.). Шум і гоман у сталіцы, Сцяг ля сцяга ўецца. Купала.

6. Зал. да віць.

•••

Віцца вужакай — падлізвацца, падлашчвацца да каго‑н.

Віцца роем — кружыцца, круціцца, чапляцца адно за другое (пра думкі).

Віцца ўюном — выкручвацца, хітрыць, падхалімнічаць.

У трубы віцца — вельмі добра расці (пра расліны).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)