абва́львацца несов.

1. обва́ливаться, обру́шиваться; зава́ливаться, ру́шиться;

2. страд. обва́ливаться, обру́шиваться; зава́ливаться; ру́шиться; вали́ться, сва́ливаться; см. абва́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обва́ливать​I (к обвали́ть) несов.

1. (обрушивать) абва́льваць;

2. (обкладывать, делать насыпь) обл. абклада́ць, абсыпа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зава́ливать несов.

1. в разн. знач. зава́льваць;

2. (запрокидывать) разг. закіда́ць, закі́дваць, адкіда́ць, адкі́дваць;

3. (обрушивать) разг. абва́льваць, абу́рваць, абру́шваць; см. завали́ть​ 1-3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́шить несов.

1. разбура́ць; (валить) валі́ць; (обрушивать) абва́льваць, абру́шваць, абу́рваць;

2. перен., прост., уст. паруша́ць;

3. спец., обл. драць, дзе́рці, абдзіра́ць;

ру́шить про́со драць (абдзіра́ць) про́са;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zawalać

I незак.

1. завальваць, засыпаць;

2. абвальваць; абрыньваць; завальваць;

3. перан. разм. правальваць;

гл. zawalić

II зак.

запэцкаць; забрудзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)