ВЫТВО́РЧЫЯ ФО́НДЫ,

асобасныя, рукатворныя і прыродныя рэсурсы, якія выкарыстоўваюцца ў вытв. працэсе для вырабу матэрыяльных і духоўных даброт. Да асобасных рэсурсаў адносіцца талент вытворцаў (у вузкім сэнсе рабочая сіла), элементамі якога з’яўляюцца інфармацыя, веды, уменні і навыкі; да рукатворных — пабудовы, збудаванні, машыны, абсталяванне, інструменты і механізмы, сродкі транспарту, сувязі, рабочая жывёла і інш.; да прыродных — зямля, яе нетры, клімат і да т.п. Вытворчыя фонды разглядаюць з трох бакоў. З боку паводзін суб’ектаў гаспадарання вытворчыя фонды — гэта рэсурсы, якія выклікаюць пэўную рэакцыю адасобленага суб’екта гаспадарання ў адносінах да ізаляванага запасу спажывальных даброт. З боку функцыянавання эканам. сістэмы — гэта тыя рэсурсы, якія ўжо выступаюць у якасці фактараў вытв-сці — спажывальных даброт і падзяляюцца на ўмовы, сродкі і прадметы працы. Паводле характару перанясення вартасці на ствараемы прадукт вытворчыя фонды падзяляюцца на асноўныя і абаротныя. Паводле матэрыяльна-рэчавага складу яны падзяляюцца на асобасныя і рэчаўныя. Гэты падзел мае істотнае значэнне для выяўлення тэхнічнай, вартаснай і арганічнай пабудовы вытворчых фондаў, дынамікі развіцця вытв-сці і эканам. сістэмы. Вытворчыя фонды Беларусі без уліку вартасці зямлі, нетраў, лясоў і таленту вытворцаў склалі ў 1990 105,7 млрд. руб., у т. л. асноўныя вытворчыя фонды 72,3 млрд., абаротныя 33,4 млрд. руб.; у 1994 адпаведна — 320 655, 307 338 і 13 317 млрд. руб., у фактычных цэнах.

т. 4, с. 327

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сро́дак, -дку м.

1. в разн. знач. сре́дство ср.;

радыка́льны с. — радика́льное сре́дство;

мо́ва — с. зно́сін — язы́к — сре́дство обще́ния;

2. обычно мн., в разн. знач. сре́дства;

~дкі вытво́рчасці — сре́дства произво́дства;

лячэ́бныя ~дкі — лече́бные сре́дства;

абаро́тныя ~дкі — оборо́тные сре́дства;

агнявы́я ~дкі — огневы́е сре́дства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оборо́тный

1. в разн. знач. абаро́тны;

оборо́тная ста́нция ж.-д. абаро́тная ста́нцыя;

оборо́тные фо́нды фин. абаро́тныя фо́нды;

оборо́тная ве́домость бухг. абаро́тная ве́дамасць;

оборо́тный капита́л эк. абаро́тны капіта́л;

2. (находящийся в обороте, на изнанке) адваро́тны;

◊

оборо́тная сторона́ меда́ли адваро́тны бок медаля́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сре́дство ср.

1. в разн. знач. сро́дак, -дку м.;

сре́дства произво́дства сро́дкі вытво́рчасці;

сре́дства передвиже́ния тра́нспарт;

сре́дства труда́ сро́дкі пра́цы;

оборо́тные сре́дства абаро́тныя сро́дкі;

оборони́тельные сре́дства абаро́нчыя сро́дкі;

сре́дства к существова́нию сро́дкі на існава́нне (на пражыццё);

радика́льное сре́дство радыка́льны сро́дак;

язы́к — сре́дство обще́ния мо́ва — сро́дак зно́сін;

2. / сре́дства (деньги, капитал, материальные ценности) гро́шы, -шай ед. нет, сро́дкі, -каў мн., ед. сро́дак, -дку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

majątek, ~ku

mająt|ek

м.

1. маёмасць;

~ek narodowy — нацыянальнае багацце;

~ek (nie) ruchomy — (не)рухомая маёмасць;

~ek obrotowy — абаротныя сродкі (фонды);

~ek osobisty — асабістая маёмасць;

~ek spółki akcyjnej — маёмасць акцыянернага таварыства;

~ek trwały — асноўны фонд;

2. маёнтак; двор; гаспадарка;

~ek ziemski — маёнтак;

zbić ~ek — сабраць багацце;

to kosztuje ~ek — гэта каштуе цэлага багацця

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)