самаабаро́на, -ы, ж.

Абарона самога (саміх) сябе ўласнымі сіламі і сродкамі.

Ён валодаў тэхнікай самаабароны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супрацьпаве́траны, -ая, -ае.

Прызначаны для барацьбы з авіяцыяй праціўніка або для абароны ад яе.

Супрацьпаветраная абарона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рату́нак, -нку, м.

Дапамога, абарона, выручка.

Прасіць ратунку.

◊

Ратунку няма — пра вельмі моцную ступень праяўлення чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ППА (проціпаве́траная абаро́на) ПВО (противовозду́шная оборо́на)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проціраке́тны, -ая, -ае.

○

Проціракетная абарона — комплекс сіл і сродкаў, а таксама мерапрыемствы і баявыя дзеянні, накіраваныя на абарону супраць ракетнай зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эшелони́рованный эшалані́раваны;

эшелони́рованная оборо́на эшалані́раваная абаро́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отста́ивание​I ср. абаро́на, -ны ж., адсто́йванне, -ння ср.;

отста́ивание интере́сов трудя́щихся абаро́на інтарэ́саў працо́ўных.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доўгачасо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца доўгі час. Доўгачасовая абарона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ППХА (проціпаве́траная хімі́чная абаро́на) ПВХО (противовозду́шная хими́ческая оборо́на)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самаабаро́на, ‑ы, ж.

1. Абарона ўласнымі сіламі; абарона самога сябе ад небяспекі. Вялічка быў моцны чалавек і валодаў тэхнікай самаабароны. Машара.

2. Абарона краіны сіламі і сродкамі самога насельніцтва разам з абаронай сіламі дзяржавы. У першыя дні вайны ў Прылуках дзейнічалі атрады самаабароны на чале з сакратаром райкома партыі Сафроненкам. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)