пааб’яда́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Аб’есціся — пра ўсіх, многіх. З чарады адскочылі [каровы] на маладую канюшыну і пааб’ядаліся. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абабэ́нчыць ’аб’есціся’ (КТС) < польск. obębnić się ’тс’ (< bębien ’бубен’). Гл. Мартынаў, SlW, 68.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

objeść się

зак. аб’есціся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Праяслівы ’пражэрлівы’ (рагач., Сл. ПЗБ; Ян.). Дэрыват з суф. ‑лів‑ ад *праесціся ’аб’есціся, пераесці’ < польск. przejeść się ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абжэ́рціся, ‑жаруся, ‑жарэшся, ‑жарэцца; ‑жаромся, ‑жарацеся; пр. абжорся, ‑жэрлася; зак.

Разм. груб. Аб’есціся. З аўтаматам стаіць на дарозе маёй чужаніца. Ён абжорся нашым дабром. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sated [ˈseɪtɪd] adj. fml (with) задаво́лены, нато́лены, наце́шаны;

be sated with food аб’е́сціся;

be sated with pleasure наце́шыцца заба́вамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obeżreć się

зак. вульг. аб’есціся; абжэрціся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przeżreć się

зак. разм. аб’есціся; абжэрціся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przejeść się

зак.

1. аб’есціся;

2. прыесціся, надакучыць;

ziemniaki mi się przejadły — бульба мне надакучыла (прыелася)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перае́сці, пераем, пераясі, пераесць; пераядзім, пераясце, пераядуць; пр. пераеў, ‑ела; заг. пераеш; зак.

1. чаго і без дап. З’есці больш, чым трэба; аб’есціся. Дзіця пераела.

2. каго-што і чаго. З’есці ўсё, многае. [Бацька:] — І прыбралі ўсё за пагоду, і змалацілі як мае быць, у засекі засыпалі. Думалі хлеба не пераядзім. Сабаленка.

3. што. Раз’ядаючы, разбурыць, раздзяліць на часткі. Іржа пераела жалеза.

•••

Пераесці (ад’есці) нутро (кішкі, вантробы) каму — моцна надакучыць, стаць невыносным для каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)