гіменаміцэ́ты

(н.-лац. hymenomycetiidae)

група базідыяльных грыбоў падкласа холабазідыяміцэтаў з пладовымі целамі на шматгадовым міцэліі, пашыраны па ўсім зямным шары, пераважна сапратрофы, многія — паразіты раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіпадэ́рма

(ад гіпа- + -дэрма)

1) слой эпітэлію ў членістаногіх жывёл, які ляжыць непасрэдна пад хіцінавым покрывам;

2) слой клетак, размешчаных пад эпідэрмісам многіх вышэйшых раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэкапіта́цыя

(ад дэ- + лац. caput, -pitis = галава)

1) адчляненне галавы ў жывёл у час фізіялагічных і біяхімічных доследаў;

2) выдаленне пункта росту сцябла ў раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізага́мія

(ад іза- + -гамія)

тып палавога працэсу ў ніжэйшых раслін, пры якім палавыя клеткі, што зліваюцца, аднолькавыя па знешняму выгляду і адрозніваюцца толькі фізіялагічнымі ўласцівасцямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інтраду́кцыя

(лац. introductio = увядзенне)

1) кароткі ўступ да асноўнай часткі музычнага твора;

2) перасяленне карысных жывёл і раслін у мясцовасці, дзе іх раней не было.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

камбіфо́рм

(ад камбій + форма)

элементы лубу (флаэмы) пераважна травяністых раслін, якія ўзнікаюць з клетак пракамбію ці верацёнападобных клетак камбію і захоўваюць характэрную для іх форму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кауліфло́рыя

(ад лац. caulis сцябло + flos, floris = кветка)

утварэнне кветак непасрэдна на ствале або на старых галінках раслін; уласціва для абляпіхі, какавы, хурмы і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ксантафі́л

(ад гр. ksanthos = жоўты + -філ)

жоўты пігмент з групы караціноідаў, які знаходзіцца ў пупышках, лістах, кветках і пладах многіх раслін, а таксама ў мікраарганізмах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мірмекафілі́я

(ад гр. myrmeks, -ekos = мурашка + -філія)

адна з форм сімбіёзу, заснаваная на выкарыстанні мурашкамі асаблівасцей будовы раслін для гнёздаў і раслінных выдзяленняў для харчавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мульчы́раваць

(ад англ. mulch = прэлая салома)

пакрываць паверхню глебы тарфяной крошкай, перагноем, апалым лісцем, каб палепшыць умовы росту раслін і захаваць структуру і вільготнасць глебы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)