(фр. maniaque < с.-лац. inaniacus, ад гр. mania = шаленства, захапленне, цяга)
чалавек, ахоплены маніяй.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
франт
(польск. frant < чэш. frant, ад Frantiśek = імя ўласнае)
чалавек, які любіць модна прыбірацца, моднік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хло́пец, ‑пца, м.
Малады чалавек, юнак. Дэмабілізаваўся хлопец з арміі, прыехаў у родную вёску.Хадкевіч.За сталом старшыні ён убачыў такога ж, як сам, маладога хлопца.Дуброўскі.// Нежанаты мужчына. У Сцяпана Лісоўчыка — усё дочкі. Вясёлы, гаманкі быў, калі ў хлопцах хадзіў.Ракітны.
•••
Свой хлопец — просты, вясёлы, кампанейскі чалавек (мужчына).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
швэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.неадабр. Хадзіць узад-уперад без справы, без занятку; брадзіць, сноўдацца. — А мой чалавек недзе па дварэ швэндаецца, — быццам адгадваючы Аленіны думкі, гаворыць Малання.Мележ.Міколку з дзедам спынілі некалькі чалавек, акружылі, запыталі сурова: — Што вы за людзі? Чаго паначы швэндаецеся па лесе?Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
renown
[rɪˈnaʊn]
n.
сла́ва f., вядо́масьць f.
a man of renown — вядо́мы чалаве́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
cultured
[ˈkʌltʃərd]
adj.
1) культу́рны (чалаве́к)
2) гадава́ны, культывава́ны
cultured pearls — гадава́ныя пэ́рлы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gusher
[ˈgʌʃər]
n.
1) на́фтавы фанта́н
2) чалаве́к, які́ бу́рна выяўля́е свае́ пачу́цьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
guttersnipe
[ˈgʌtərsnaɪp]
n., informal
ву́лічнае дзіця́, беспрыту́льнік -а m.; чалаве́к найніжэ́йшых сацыя́льных пласто́ў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
irredeemable
[,ɪrɪˈdi:məbəl]
adj.
1) які́ не падляга́е вы́купу (а́кцыя)
2) непапра́ўны, безнадзе́йны (чалаве́к)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
brooder
[ˈbru:dər]
n.
1) інкуба́тар -а m.
2) пану́ры чалаве́к
3) квакту́ха f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)