Verbum

начо́тніцтва, -а, н.

Веды, якія грунтуюцца на механічным, некрытычным засваенні прачытанага.

|| прым. начо́тніцкі, -ая, -ае.

небаскро́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вельмі высокі шматпавярховы будынак; хмарачос.

|| прым. небаскро́бны, -ая, -ае.

не́льма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Буйная паўночная рыба сямейства ласасёвых.

|| прым. не́льмавы, -ая, -ае.

о́смій, -ю, м. (спец.).

Хімічны элемент, вельмі цвёрды метал плацінавай групы.

|| прым. о́сміевы, -ая, -ае.

падгле́ба, -ы, ж.

Слой грунту пад верхнімі слаямі глебы.

|| прым. падгле́бавы, -ая, -ае.

Падглебавыя воды.

лабіяліза́цыя, -і, ж. (спец.).

Вымаўленне некаторых гукаў з акругленнем выцягнутых губ.

|| прым. лабіялізацы́йны, -ая, -ае.

лесару́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочы, які займаецца валкай лесу.

|| прым. лесару́бскі, -ая, -ае.

лі́вень, ліўню, мн. ліўні, -яў, м.

Моцны, праліўны дождж.

Вясенні л.

|| прым. лі́ўневы, -ая, -ае.

ліце́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы — спецыяліст па ліцейнай справе.

|| прым. ліце́йшчыцкі, -ая, -ае.

лугаво́дства, -а, н.

Апрацоўка і выкарыстанне лугоў, сенажацей, пашы; галіна раслінаводства.

|| прым. лугаво́дчы, -ая, -ае.