скрэ́бла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Тое, што і скрабніца.

2. Лапатка для саскрэбвання чаго-н.

Зламаць с.

|| прым. скрэ́блавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спіхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.

Тое, што і сапхнуць.

|| незак. спі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спі́хванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стварэ́нне, -я, н.

1. гл. стварыць.

2. Тое, што створана кім-н.; твор мастацтва.

Геніяльнае с.

3. з азначэннем. Жывая істота — чалавек, жывёліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

супрацья́ддзе, -я, н.

1. Лекавыя сродкі, якія абясшкоджваюць яд, або аслабляюць яго дзеянне.

2. перан. Тое, што супрацьдзейнічае шкоднаму ўплыву.

С. ад ляноты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сцягня́к, сцегняка́, мн. сцегнякі́, сцегняко́ў, м.

1. Тое, што і сцягно.

2. Гатунак мяса — верхняя частка задняй ляжкі, кумпяк.

|| прым. сцягня́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

труска́лкі, -лак, адз. труска́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Тое, што і клубніцы.

У садзе спеюць т.

|| прым. труска́лачны, -ая, -ае.

Трускалачнае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тубы́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м.

Тое, што і туземец.

|| ж. тубы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. тубы́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

укла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

1. гл. укласці¹.

2. мн. -і, -дак. Тое, што складзена, укладзена ў пэўным парадку.

Прыгожая ў. валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

улады́ка, -і, мн. -і, -ды́к, м.

1. Тытулаванне архірэя.

2. Тое, што і уладар.

|| ж. улады́чыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уры́вак, -ы́ўка, мн. -ы́ўкі, -ы́ўкаў, м.

Тое, што з’яўляецца часткай чаго-н. цэлага; невялікая частка, выдзеленая з якога-н. твора.

У. з апавядання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)