Verbum

непраніка́льны, -ая, -ае.

1. Праз які не пранікаюць вада, газы, гукі і пад.

Непранікальная перагародка.

2. перан. Недаступны разуменню, скрыты.

Непранікальная тайна.

|| наз. непраніка́льнасць, -і, ж.

но́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. гл. ноша.

2. Ахапак, вязка (сена, саломы, дроў і пад.).

3. Здабыча пчалы за адзін вылет.

няспра́ўны, -ая, -ае.

1. Які мае пашкоджанні; сапсаваны.

Н. матор.

2. Неакуратны, нядобрасумленны ў выкананні сваіх абавязкаў, даручэнняў і пад.

Н. плацельшчык.

|| наз. няспра́ўнасць, -і, ж.

ліфт, -а, М -фце, мн. -ы, -аў, м.

Пад’ёмная машына з кабінай для перамяшчэння людзей, грузаў у шматпавярховых дамах, шахтах і пад.

|| прым. лі́фтавы, -ая, -ае.

мотаро́лер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Від лёгкага матацыкла з коламі малога дыяметра і з рухавіком, размешчаным ззаду сядла ці пад ім.

|| прым. мотаро́лерны, -ая, -ае.

на́кід, -у і -а, М -дзе, м.

1. -у, гл. накідаць.

2. -а, мн. -ы, -аў. Папярэдні, у агульных рысах малюнак, чарцёж і пад.

Н. партрэта.

разло́жысты, -ая, -ае.

1. Развесісты, раскідзісты, шырокі (пра дрэвы, крону, галіны і пад.).

Разложыстая ліпа.

2. Шырокі, пакаты; адкрыты, роўны.

Р. луг.

|| наз. разло́жыстасць, -і, ж.

распо́р, -у, м. (спец.).

У збудаваннях і канструкцыях: ціск, які пашыраецца ў гарызантальным напрамку пад уздзеяннем сіл, якія дзейнічаюць у вертыкальным напрамку.

|| прым. распо́рны, -ая, -ае.

састры́гчы, -стрыгу́, -стрыжэ́ш, -стрыжэ́; -стрыжо́м, -стрыжаце́, -стрыгу́ць; -стры́г, -стры́гла, -стры́гло́; -стрыжы́; -стры́жаны; зак., што.

Зняць, зрэзаць нажніцамі і пад.

С. валасы.

|| незак. састрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

браня́, -і́; ж.

1. У старыя часы: засцерагальнае металічнае адзенне воіна (панцыр, латы, кальчуга і інш.).

2. Ахоўная металічная абшыўка танка, баявога карабля, бронецягніка і пад.