безгусто́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае мастацкага густу. Безгустоўны чалавек. // Які не адпавядае запатрабаванням добрага густу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незнаёмец, ‑мца, м.

Незнаёмы, невядомы чалавек. Паціху прабіраючыся наперад, Алесь не зводзіў вачэй з незнаёмца. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўнава́ты, ‑ая, ‑ае.

З невялікай паўнатой, поўны. У пакой увайшоў ужо немалады, крыху паўнаваты чалавек. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэцыпіе́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Чалавек або жывёліна, якім перасаджваюць орган, тканкі, клеткі іншага арганізма.

[Ад лац. recipiens, recipientis — які атрымлівае, прымае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самалю́бны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і самалюбівы. Змяніўся чалавек з часу вайны — самалюбны стаў, упарты. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тае́жнік, ‑а, м.

Чалавек, які жыве і працуе ў тайзе. Відаць, нешта ўспомнілася старому таежніку. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыстасардэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Шчыры, адкрыты. Чыстасардэчны чалавек. // Які ідзе ад чыстага сэрца, поўны шчырасці. Чыстасардэчнае прызнанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалахво́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Разм. неадабр. Легкадумны чалавек. Балбатуны і шалахвосты не імпанавалі Івану. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гумары́ст м

1. (пісьменнік) Humorst m -en, -en;

2. разм (чалавек, які мае пачуццё гумару) ein humrvoller Mensch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

матэрыялі́ст м

1. філас Materialst m -en, -en;

2. (чалавек, зацікаўлены ў матэрыяльных выгодах) prktischer, [gewnnsüchtiger] Mensch, Materialst m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)