Verbum

камерге́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

У некаторых манархічных дзяржавах: прыдворны чын старэйшага рангу, а таксама асоба, якая мае такі чын.

|| прым. камерге́рскі, -ая, -ае.

камерды́нер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слуга пры гаспадары ў багатым дваранскім доме, лакей.

|| прым. камерды́нерскі, -ая, -ае.

ка́мерны, -ая, -ае.

1. гл. камера.

2. Пра музычны твор: які прызначаны для аднаго або некалькіх выканаўцаў абмежаванай колькасці інструментаў і выконваецца ў невялікай канцэртнай зале.

Камерная музыка.

3. Які выконвае такія творы.

К. аркестр.

К. спявак.

4. Прызначаны для вузкага кола слухачоў, гледачоў.

Камернае мастацтва.

К. голас.

камерса́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца гандлем, камерцыяй.

|| прым. камерса́нцкі, -ая, -ае.

камерто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Інструмент у выглядзе сталёвай вілкі, які пры ўдары ўтварае гук пэўнай пастаяннай вышыні і выкарыстоўваецца пры настройцы музычных інструментаў, у харавых спевах.

|| прым. камерто́нны, -ая, -ае.

камерцы́йны, -ая, -ае.

1. гл. камерцыя.

2. Разлічаны на прыбытак, даход.

К. разлік.

3. Звязаны з гандлем па павышаных цэнах.

Камерцыйныя цэны.

каме́рцыя, -і, ж.

Гандаль, гандлёвыя аперацыі.

|| прым. камерцы́йны, -ая, -ае.

Камерцыйныя аперацыі.

камерцыялізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Ажыццявіць (ажыццяўляць) камерцыялізацыю.

К. мастацтва.

камерцыяліза́цыя, -і, ж.

Увядзенне рыначных адносін; пераход на камерцыйную аснову.

камеры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Пакаёўка, служанка пры пані ў багатым дваранскім доме.