меліяра́цыя

(лац. melioratio = паляпшэнне)

сістэма мерапрыемстваў, накіраваных на паляпшэнне зямельных угоддзяў асушэннем балот, абвадненнем, змяненнем структуры глебы вапнаваннем, пасадкай спецыяльных раслін і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пірэнаміцэ́ты

(н.-лац. pyrenomycetiidae)

група сумчатых грыбоў падкласа эўаскаміцэтаў з пладовымі целамі перытэцыямі; пашыраны па ўсім зямным шары; пераважна сапратрофы, некаторыя — паразіты раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

птэрыдаспе́рмы

(н.-лац. pteridospermae)

клас вымерлых дрэвавых, ліянападобных і травяністых раслін аддзела голанасенных з папарацепадобным лісцем, якія існавалі ў познім дэвоне — раннім меле.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэратало́гія

(ад гр. teras, -atos = пачвара + -логія)

раздзелы медыцыны, заалогіі і батанікі, якія вывучаюць анамаліі, заганы развіцця і выродлівасці чалавека, жывёл і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фамо́з

(ад н.-лац. phoma = назва паразітычнага грыба)

хвароба раслін, якая выклікаецца грыбам фома; паражае капусту, буракі, моркву, кроп, вінаградную лазу і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фенілалані́н

(ад феніл + аланін)

адна з незаменных амінакіслот, якая выяўлена ў арганізме чалавека, жывёл і раслін у свабодным стане і ў складзе бялкоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

філахіно́н

(ад гр. phyllon = лісток + хіноны)

вітамін К, які ў арганізме прымае ўдзел у сінтэзе пратрамбіну ў печані; змяшчаецца ў зялёных частках раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фуміга́цыя

(фр. fumigation, ад лац. fumigare = акурваць, дыміць)

абкурванне ядавітай парай або газамі (фумігатамі) раслін, заражаных шкоднікамі, а таксама памяшканняў з мэтай дэзінфекцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хларапла́сты

(ад гр. chloros = зялёны + -пласт)

зялёныя пластыды ў клетках раслін, якія ўтрымліваюць хларафіл, карацін, ксантафіл і ўдзельнічаюць у працэсе фотасінтэзу (параўн. храмапласты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндадэ́рма

(ад энда- + дэрма)

1) слой клетак у сцёблах і каранях раслін, які акружае ўсе ўнутраныя тканкі;

2) тое, што і энтадэрма 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)