не́слух, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Непаслухмяны, свавольны чалавек (часцей аб дзецях).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мярцвя́к, мерцвяка́, мн. мерцвякі́, мерцвяко́ў, м.

Мёртвы чалавек; нябожчык.

|| прым. мярцвя́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ёлуп, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., лаянк.).

Бесталковы, тупы чалавек; дурань, асталоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гіпато́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе на гіпатанічную хваробу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гіперто́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе на гіпертанічную хваробу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гутарлі́вы, -ая, -ае.

Схільны да размоў, гаварлівы.

Г. чалавек.

|| наз. гутарлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дагма́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які мысліць догмамі, схільны да дагматызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дапрызы́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Малады чалавек, які праходзіць дапрызыўную ваенную падрыхтоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

двуду́шны, -ая, -ае.

Няшчыры, крывадушны.

Гэта быў д. чалавек.

|| наз. двуду́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ваўкава́ты, -ая, -ае (разм.).

Нелюдзімы, хмуры, суровы.

В. чалавек.

|| наз. ваўкава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)