шмаравоз назоўнік | мужчынскі род | размоўнае | лаянкавае

Неахайны чалавек, мурза.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

экстрасэнс назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які валодае экстрасэнсорным успрыманнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ёлуп назоўнік | мужчынскі род

Бесталковы, тупы чалавек, дурань, асталоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

інтэлектуал назоўнік | мужчынскі род

Інтэлектуальны чалавек.

|| жаночы род: інтэлектуалка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

адпакутаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Скончыць пакутаваць; адмучыцца.

  • Адпакутаваў чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гарбун назоўнік | мужчынскі род

Гарбаты чалавек.

|| жаночы род: гарбуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

грэшнік назоўнік | мужчынскі род

Грэшны чалавек.

|| жаночы род: грэшніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гяур назоўнік | мужчынскі род

У мусульман: чалавек іншай веры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

nagus

м. голы чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niewdzięcznik

м. няўдзячны чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)