тя́жкий в разн. знач. ця́жкі;

◊

пусти́ться во все тя́жкие разысці́ся ва ўсю, разысці́ся на ўсе за́стаўкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гняту́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. цяпер. ад гнесці.

2. у знач. прым. Цяжкі, трывожны (пра думкі, пачуцці і пад.). Гнятучы страх і пякучая жальба ахапілі .. [Алёшу]. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяда́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы бедаку. // Поўны гора, бяды. Помню год цяжкі, бядацкі, Як памерлі на вясне — Маці з голаду, а бацька — Партызанам на вайне. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэпо́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэпо (у 1 знач.). Дэпоўскі рабочы. □ Гул матораў цяжкі, абрывісты, поўніў усё паветра, аж звінелі шыбы дэпоўскіх акон. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыго́рклы, ‑ая, ‑ае.

Які набыў гаркавы смак; гаркаваты. Прыгорклае масла. □ Пад лагодным ясным сонцам.. ляжалі спапялелыя руіны, і цяжкі прыгорклы агідны пах ішоў ад іх. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ця́мкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і цямлівы. [Пан:] — Ты, відаць, хлапчына цяжкі, А цяпер такі загад: Я зайграю на раялі, А ты ўтор мне падбяры. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stringent [ˈstrɪndʒənt] adj. fml

1. стро́гі, суро́вы (пра закон, правіла і да т.п.)

2. ця́жкі (пра фінансавыя абставіны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

demanding [dɪˈmɑ:ndɪŋ] adj.

1. надаку́члівы, назо́йлівы (пра чалавека)

2. ве́льмі ця́жкі; патрабава́льны;

physically demanding work фізі́чна ця́жкая пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fiendish [ˈfi:ndɪʃ] adj.

1. жо́рсткі; страшэ́нны

2. infml мудраге́лісты; склада́ны, ця́жкі;

a fi en dish question мудраге́лістае пыта́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Недабрата́ ’хвароба; цяжкі душэўны стан’ (Марц.). Ад недабрыцца ’нездаровіцца, нядужыцца’ (пух., З нар. сл.; Сл. ПЗБ), параўн. недобро ’дрэнна (пра адчуванне)’, недобрыцца ’нездаровіцца’ (ТС). Гл. добры.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)