тэлефані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Пазваніць (званіць) па тэлефоне. // пра што і з дадан. сказам. Паведаміць (паведамляць) што‑н. па тэлефоне. Тэлефаніраваць пра тэрмін канферэнцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назна́чаны bestímmt, féstgelegt, féstgesetzt, áusgemacht;

у назна́чаны тэ́рмін in bestímmte [áusgemachte] Zeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

nieprzekraczalny

неадольны; непарушны;

w terminie ~m — у вызначаны тэрмін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odsiadywać

незак.

1. адседжваць, праседжваць;

2. адседжваць (тэрмін пакарання)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

płatność

płatnoś|ć

ж. плацеж;

termin ~ci — тэрмін плацяжу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przechowywanie

przechowywani|e

н. захоўванне;

okres ~a — тэрмін захоўвання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Адшчапе́нец (БРС) < рус. отщепенец (палітычны тэрмін).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адгарэ́ць сов., в разн. знач. отгоре́ть;

сук ~рэ́ў — сук отгоре́л;

ля́мпа ~рэ́ла свой тэ́рмін — ла́мпа отгоре́ла свой срок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дабы́ць сов. быть до конца́; зако́нчить;

д. да канца́ схо́ду — быть до конца́ собра́ния;

д. тэ́рмін — зако́нчить срок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

вы́служыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

1. Прабыць на службе пэўны тэрмін; праслужыць. Выслужыць у арміі дзесяць год.

2. што. Атрымаць за службу; заслужыць. Выслужыць персанальную пенсію. Выслужыць узнагароду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)